گریه در عزاداری معصومین علیهم السلام باید مودتی گردد تا برای عزادار تاثیر گذار باشد.
بسم الله الرّحمن الرّحیم
"مادری از عرش "(7)
آری باید یادمان باشد عزاداری ما برای خانواده آسمانیمان با شعور همراه گردد و برای مصیبت اعظم ایشان گریان گردیم و این بدین معناست که این شور عزاداریها از عزادار فردی غیرتمند بسازد که در عین گریه و عزاداری برای مصیبت عظیم عمق فاجعه و فقدان حاکمیت معصوم علیه السلام را در جامعه بنگرد و متوجه باشد اینجاست که شور او با شعور همراه و توام می گردد از او انسانی دیگر و والاتر می سازد.
...و گریه در عزاداری معصومین علیهم السلام باید مودتی گردد تا برای عزادار تاثیر گذار باشد و گریه مودتی بدین معناست که عزادار باید به حدی معصوم علیه السلام را دوست داشته باشد که اگر معصوم علیه السلام مصیبتی دید غیرت دینی سراسر وجودش را فراگیرد و سر از پا نشناسد و به عمق فاجعه بنگرد و سطحی از کنار این مصیبت نگذرد.
آری تک تک ائمه اطهار علیهم السلام به شهادت رسیدند و همه محبان و شیعیان بر این شهادتها گریان بودند و هستند و خواهند بود. اما از نوع گریه محبتی نه گریه مودتی .
...و امام زمان (عج) ۶۹ سال در غیبت صغری بودند غیبت صغری زمانی که آغاز شد برای محبان و شیعیان نامه نوشت که منتظرم بیایید و وفاداران را به من اثبات نمائید. همدل گردید که اگر اینگونه باشید من خواهم آمد وشیعه نامه را دید و خواند و فقط گریست و هیچ گونه اقدامی انجام نداد.
آری از بین عزاداران و گریه کنندگان بر مصیبت حضرت زهرا سلام الله علیها مادر آسمانی امان بندرت یار و مددکار حضرت مادر یافت می گردد.
اینجاست که در دعای پر فیض ندبه وارد شده "و شیون زنندگان گریه کنند "و خروش کنند.گان خروش کنند "
...و خروش کردن به معنای عملیاتی عمل کردنست همکار و مددکار معصوم علیه السلام شدنست.
سپس می فرماید "این الحسن این الحسین "کجاهستند امام حسن و امام حسین علیه السلام؟
...و در فراز دیگری از دعای ندبه می خوانیم "این سبیل "راه کو؟ کجاست آن راهی که همه انسانها را به مقصد می رساند؟ "این سبیل بعد سبیل "
به راستی چرا در زمان غیبت برخی به بیراهه می روند و راه را گم کرده اند؟ دعای پرفیض ندبه بعد از نهج البلاغه مولا علی علیه السلام عرفانی کاملست که دلها را متوجه توکل بخالق و توسل به خانواده آسمانیمان می نماید.
...و باید به ریسمان الهی چنگ زد و متفرق نگشت ... تا به سر منزل مقصود رسید ...
ان شالله
ادامه دارد ...
به قلم مدیر هیئت بی بی رقیه سلام الله خرم آباد، سیده طاهره حسینی خرم آبادی